Σε μια απο αυτες τις συζητησεις, και αφου ειχα περιγραψει το μενου της ημερας, μου λεει εντελως αιφνιδιως: τα τρωτε πολυ τα κολοκυθακια, ε? Tι? Ρωτω ξαφνιασμενη. Τα τρωτε πολυ τα κολοκυθακια, μου επαναλαμβανει. Οποτε σε ρωτησω, παντα κολοκυθακια εχεις στο μενου.
Ξαφνιαστηκα, δεν το ειχα συνηδειτοποιησει, και απο τοτε που μου το ειπε αρχισα να το προσεχω. Τελικα, ναι, εχει δικιο, τα τρωμε συχνα. Τηγανιτα, βραστα, γεμιστα, με ζυμαρικα, alla scapece, σε φριττατα, σε σαλατες, ναι, δεν εχει αδικο. Τα τρωμε συχνα.
Τωρα βεβαια, εαν ειχα προσεξει στο βιβλιο του Cracco αυτην την συνταγη, απλουστατη και νοστιμοτατη, θα ειχα εναν αλλο λογο για να τα τρωμε πιο συχνα. Αλλα παροτι ειχα αγορασει το βιβλιο μολις βγηκε, δεν την ειχα ακομη δοκιμασει. Με αφορμη ενα ποστμε αυτην την συνταγη, και αφου κατα συμπτωση ειχα κολοκυθακια στο ψυγειο, την εφιαξα αμεσως.
Εννοειται οτι αφου αποτελειται απο ενα και μοναδικο υλικο, τα κολοκυθακια, πρεπει να ειναι ο,τι καλυτερο βρουμε στην αγορα. Μικρα και σφιχτα ειναι αυτο που χρειαζομαστε.
Παιρνουμε λοιπον ενα κιλο κολοκυθακια, τα πλενουμε, κοβουμε τις ακρες, και κοβουμε τα μισα απο αυτα σε κομματια 3 εκατοστων. Τα βαζουμε να βρασουν για 4 / 5 λεπτα σε αλατισμενο νερο. Ανοιγω μια παρενθεση οσον αφορα το βρασιμο των λαχανικων. Τα ριχνουμε σε αλατισμενο νερο που κοχλαζει και τα βραζουμε σε ανοιχτη κατσαρολα. Δεν σκεπαζουμε δηλαδη με το καπακι. Ετσι κρατανε ενα ωραιο πρασινο χρωμα. Κλεινω την παρενθεση. Αφου λοιπον βρασουμε τα μισα κολοκυθακια, τα βγαζουμε με σουρωτη κουταλα και τα ριχνουμε σε μπωλ με νερο και παγακια για να φιξαρουμε το χρωμα. Τα βγαζουμε απο το παγωμενο νερο οταν κρυωσουν και τα πολτοποιουμε στο μπλεντερ. Εαν χρειαστει, ριχνουμε μια δυο κουταλιες απο τον νερο που τα βρασαμε.
Κοβουμε σε κυβακια (oχι πολυ μικρα) τα αλλα μισα κολοκυθακια . Ψιλοκοβουμε ενα ασπρο κρεμμυδι, καθαριζουμε μια σκελιδα σκορδο και τα βαζουμε να μαραθουν σε τηγανι σε εξτρα παρθενο ελαιολαδο. Προσθετουμε ενα κλωναρακι θυμαρι. Ριχνουμε τα κυβακια των κολοκυθιων , αλατιζουμε και ψηνουμε αλλα προσεχουμε να μην παραγινουν μαλακα. Ο Κρακκο δεν λεει ποση ωρα, εξαρταται και απο τα κολοκυθακια και το μεγεθος που τα κοψαμε, εμενα μου πηρε καπου 8 λεπτα.
Οταν ειναι ετοιμα,βγαζουμε το σκορδο και το θυμαρι, τα ριχνουμε στην κρεμα που ετοιμασαμε, και σερβιρουμε με λιγο εξτρα παρθενο ελαιολαδο.
Nonostante sia stata tra i primi a compare i libro di Cracco, ho la prima edizione!!!!, io che non compro praticamente mai libri di grandi chef! non avevo mai considerato questa crema mista di zucchine.
Non so spiegarmelo, le zucchine le mangiamo spesso, fritte, bollite, ripiene, in pesto con la pasta, in frittata, etc.
L’ho notata quando l’ho vista qui e ho deciso di farla subito, avendo casualmente le zucchine in frigorifero. Le zucchine non erano quelle che suggerisce Cracco, ma le mie erano piccole e sode, quindi non ho esitato. Certo, se avessi le zucchine che compro quando voglio farle ripiene, quindi grosse, non avrei azzardato questa crema. Non so nemmeno se l’avrei azzardata se non avessi del timo fresco che dà una marcia in più. Credo che con il timo secco non funzioni tanto bene.
Anyway, bando alle ciance, ecco la ricetta e qui metto il post e le considerazioni della blogger che me l’ha ricordata.
Prendiamo un chilo di zucchine, piccole e sode, le laviamo, tagliamo le estremità e tagliamo la metà di queste a pezzi di 3 cm che facciamo bollire in acqua salata per circa 4 – 5 minuti. Le togliamo dall’acqua di bollitura (per ogni evenienza teniamo l’acqua) e le tuffiamo in una bacinella con acqua e ghiaccio per fissare il colore. Le lasciamo raffreddare e le frulliamo.
Tagliamo a dadini non troppo piccoli l’altra metà delle zucchine. In una padella con un po’ di olio evo mettiamo mezza cipolla bianca, uno spicchio di aglio schiacciato e un rametto di timo.
Facciamo appassire e uniamo i dadini di zucchina. Saliamo e cuociamo in padella fino alla cottura, stando attenti a non disfarle. Togliamo l’aglio e il timo, uniamo alla crema di zucchine e serviamo condendo con un filo di olio extravergine.
