Την φετα την εβρισκα μονο στην Ελλαδα οποτε ερχομουν για διακοπες, τις εφημεριδες οποτε μου τις εστελνε η μαμα μου και την μουσικη απο τους δισκους πρωτα, αργοτερα τα σιντι, που αγοραζα παντα οποτε ερχομουν στην Ελλαδα για διακοπες. Μερικες φορες επισης η μαμα μου μου εγραφε κασετες και μου τις εστελνε στα δεματα που φροντιζε να μην μου λειπουν ποτε.
Μετα, ηρθε η ιντερνετ οπως ηρθε και η φετα. Τιποτε δεν μου λειπει πια απο την Ελλαδα, ενταξει, σχεδον τιποτα! Εχω φετα, μουσικη και εφημεριδες και δεν παραπονιεμαι.
Πρεπει επισης να γνωριζετε οτι περισσοτερο απο ολη την μουσικη μου ελλειψε περισσοτερο ο Ακης Πανου και ο Ζαμπετας. Οχι οτι τους ακουγαμε στο σπιτι μου, ο πατερας μου δεν αγαπουσε την λαικη μουσικη, κατα καποιον τροπο ηταν σνομπ, αγαπουσε την οπερα, αντε και την οπερεττα, πηγαινε στο λυρικο θεατρο και δεν ηθελε να ακουει ουτε και να ακουσει λαικη μουσικη. Εγω ομως ειχα φιλους που την αγαπουσαν, και σιγα σιγα την γνωρισα και εμαθα να την αγαπω και για να ακριβολογω, να την λατρευω.
Μεγαλη ελλειψη απο τα τραγουδια του Ζαμπετα, ιδεα δεν εχετε.....
Απο τα τοσα και τοσα τραγουδια του, ενα μου ερχοταν στο μυαλο συνεχως: οι θαλασσινοι. Υπεροχο τραγουδι με στιχους που κατα καποιον τροπο δινουν μια αμεση εικονα της ελλαδας. Το πληρωμα που φιαχνει με θαλασσινους απο την Συρο, τον Πειραια, την Μυτιληνη, την Καλαματα, την Χιο, μου φαινοταν οτι ειναι η quintessenza της Ελλαδας. Ενας απο εδω, ενας απο εκει και ενας αλλος απο παρακει.....
Μου ηρθε παλι στο μυαλο οταν εφιαξα αυτην την σαλατα, η οποια ειναι απο την ομορφη Pantelleria (νησι της Σικελιας) που δεν εχω παει ποτε και που φημιζεται για την καπαρη του.
Σκεφτηκα λοιπον οτι το πιατο θα μπορουσε καλλιστα να ειναι ελληνικο και να πως:
Παρε μια πατατα ναξιωτικη, καπαρη τηνιακη, ντοματακι σαντορινιο, ελιες καλαματιανες, κοκκινο κρεμμυδι, βασιλικο, ριγανη, αλατι και λαδι.
Βρασε την πατατα, κοψε, ανακατεψε και φαε!!!! :)
ΥΓ. Insalata pantesca λεγεται το πιατο.
Chi conosce qualcosa della musica greca oltre il syrtaki di Theodorakis alzi la mano!!! Non è molto esportata, sicuramente non in Italia. Perché in Turchia per esempio, si. La si ascolta eccome. Sicuramente per la vicinanza di ritmi che caratterizzano quella popolare, in Turchia si ascolta. Non so onestamente cosa succede in altri paesi, anzi chi ci vive mi può dire qualcosa in merito?
E’ una musica molto bella, sicuramente non facile da comprendere e forse per questo non è molto esportabile. Bisogna conoscere almeno un poco della storia greca moderna per poterla inquadrare e comprenderla. Della sua bellezza ne sa qualcosa Vinicio Capossella che ha dedicato il suo ultimo lavoro a quella musica da bassifondi i “rebetika”, quella che tanti accostano al fado portoghese o al blues afroamericano.
Tra i virtuosi del bouzouki, un musicista che ha scritto alcune tra le canzoni a mio parere più belle, è Ghiorgos Zambetas. E tra le innumerevoli, per me spicca una su tutte. “ I Thalassini”, cioè “i marinai”.
Il suo testo rimanda immediatamente alla quintessenza della Grecia, le isole, il mare, la marina. Marinaio da Syros, nostromo dal Pireo, macchinista da Mytilene, pilota da Kalamata e comandante da Chios, per il suo equipaggio ideale.
Esattamente questa canzone mi è tornata in mente preparando questa deliziosa insalata pantesca, per i suoi ingredienti, che in Grecia trovano una felice crescita:
patata da Naxos, capperi da Tinos, pomodorini da Santorini, olive da Kalamata, cipolla rossa, origano, basilico, sale, olio evo.
Lessiamo la patata, la tagliamo a pezzi insieme ai pomodori, dissaliamo i capperi, tagliamo a rondelle la cipolla e snoccioliamo le olive. Mescoliamo e condiamo con il sale, origano, olio.
Ah dimenticavo: qui la canzone.
